figurującej w spisach dóbr biskupa wrocławskiego pod nazwą "Swrklant". Nazwa "Świerklany" posiada genezę etniczną i wywodzi się od obszaru porośniętego świerkami. I chociaż z biegiem czasu świerki zostały prawie całkowicie wytrzebione, to nazwa przetrwała do dzisiaj w prawie niezmienionej postaci.Pierwsze najstarsze zabudowania powstały wzdłuż obecnej ulicy Wiejskiej i Parytetycznej. W 1682 roku Świerklany Górne wyliczane były w spisie wsi wchodzących w skład rybnickiego państwa stanowego. Administracyjnie wraz z całą ziemią rybnicką przynależały do powiatu raciborskiego. Według zapisów z 1783 roku wieś należała do hrabiego Węgierskiego i posiadała: 2 folwarki dominalne, 7 gospodarstw kmiecych i 17 zagrodniczych.
Z 1835 roku pochodzi dokument przechowywany w archiwum starostwa rybnickiego, na którym widnieje pieczęć Świerklan 
Górnych z herbem przedstawiającym ogrodnika stojącego z łopatą w ręku przed wiejskim domem.
W 1865 roku w Świerklanach Górnych mieszkało już 371 osób. Wieś należała do parafii w Połomii, a mieszkańcy chodzili do kościoła w Świerklanach Dolnych, gdzie znajdowała się również szkoła dla dzieci z obu wiosek. 
Do Świerklan Górnych należały dwa folwarki, które jednak nie miały praw posiadłości dworskich i razem z gminą podlegały Królewskiemu Urzędowi Rentowemu do spraw Posiadłości Dworskich w Rybniku. Wieś posiadała 68 gospodarstw, a w 53 budynkach doliczono się 35 koni, 116 krów i 54 świń. Folwark Budzina składał się z 3 gospodarstw, w których mieszkało 9 osób, a folwark Brzezina posiadał 5 gospodarstw zamieszkałych przez 21 osób.
W drugiej połowie XIX wieku na terenie miejscowości znajdowały się cztery majątki dworskie. Pierwszy z nich usytuowany był w okolicach dzisiejszej ulicy Szerockiej. Aż do końca II wojny światowej majątkiem tym zarządzała protestancka rodzina Hermanów. Prowadziła ona wzorowe gospodarstwo, które po wojnie uległo niestety 
dewastacji. Drugi dworek znajdował się przy obecnej ulicy Kościuszki. Mieszkał w nim i zarządzał majątkiem pan Jaworski. W krótkim czasie doprowadził jednak majątek do bankructwa. Dworek z ogrodem kupiła wdowa po żandarmie pruskim, Maria Zdralek. Połowę budynku przekazała władzom pruskim z przeznaczeniem na szkołę. W dworku Zdralkowej szkoła funkcjonowała od kwietnia 1906 roku do marca 1914 roku. W latach 1900-1921 w budynku tym mieścił się także Urząd Pocztowy. Podczas działań wojennych w 1945 roku dworek częściowo się spalił, ale w ocalałej części urządzono dom jednorodzinny, który przetrwał do dzisiaj. Trzeci dwór, Polusa, od parcelacji dokonanej w 1897 roku aż do II wojny światowej kilkakrotnie zmieniał właścicieli i pełnił funkcję karczmy. 
Budynek przetrwał zawieruchę wojenną i dopiero w latach 80-tych został rozebrany. Kolejny dwór znajdował się przy ul. Strażackiej. Majątek, który należał do właścicieli dworu został rozparcelowany, ale sam budynek przetrwał do dnia dzisiejszego.
W okresie międzywojennym aktywnie działały tutaj liczne organizacje: Związek Powstańców Śląskich, związek górników Zjednoczenie Zawodowe Polskie, Związek Młodzieży Pracującej Jedność, Towarzystwo Matek Polek, Związek Harcerstwa Polskiego, Towarzystwo Gimnastyczne Sokół. Urządzały one dla mieszkańców wsi między innymi okolicznościowe zabawy i bale. Miejscem spotkań i zabaw członków poszczególnych organizacji były sale znajdujące się przy karczmach i w szkole.
W 1939 roku Świerklany Górne były wsią stosunkowo zamożną. Funkcję naczelnika pełnił Teodor Gajer. Istniała tutaj szkoła i działało kilka sklepów, a wieś była zelektryfikowana. Wybuch II wojny światowej zakłócił dotychczasowy rozwój wsi. Świerklany Górne zostały zajęte przez wojska niemieckie. Ustała działalność wszystkich stowarzyszeń religijnych i społecznych. Rozpoczęły się aresztowania i prześladowania ludności. Stanowiska urzędnicze obsadzano Niemcami. W czasie okupacji hitlerowskiej wielu mieszkańców musiało ratować się ucieczką, a niektórzy zginęli w obozach koncentracyjnych.
Wyzwolenie miejscowości nastąpiło w dniach 26-27 marca 1945 roku. W okresie powojennym Świerklany Górne należały początkowo do gminy Jankowice. W 1954 roku Świerklany Górne i Dolne utworzyły gromadę Świerklany, a od 1973 roku miejscowość weszła w skład gminy Świerklany z siedzibą w Jankowicach.
Opracowano na podstawie materiałów Urzędu Gminy Świerklany oraz książki ks. Krzysztofa Zimończyka Świerklany. Charakterystyka miejscowości. Działalność społeczno-wychowawcza w środowisku (Wydawnictwo Księży Sercanów SCJ, Kraków, 1998 r.), książki ks. Krzysztofa Zimończyka Dzieje Świerklan w wypisach (Wydawnictwo Księży Sercanów SCJ, Kraków, 1998 r.)
